Principe: vermoeden van privégebruik
Elke bedrijfswagen op naam van, geleased, gehuurd of eenvoudigweg gebruikt door de werkgever wordt verondersteld door één of meerdere werknemers privaat gebruikt te worden.
De werkgever kan evenwel aantonen dat:
- Het privégebruik uitsluitend gebeurt door een persoon die geen werknemer is (bv. een zelfstandige bedrijfsleider)
- Of dat het voertuig toch enkel voor beroepsdoeleinden gebruikt wordt [1]
Concreet betekent dit dat voor elke bedrijfswagen automatisch een CO2-taks verschuldigd zal zijn, tenzij de werkgever bewijst dat de wagen niet door een werknemer voor private doeleinden gebruikt wordt [2].
Het vermoeden weerleggen is niet eenvoudig
De RSZ heeft in zijn Administratieve Instructies zijn standpunt verduidelijkt: "Indien een bedrijfsvoertuig buiten de werkuren ter beschikking blijft van de werknemer, en de werkgever beweert dat het voertuig niet voor privédoeleinden wordt gebruikt, zal de RSZ dat niet zonder meer aanvaarden".
Het louter bestaan van een verbod op het gebruik van bedrijfswagens voor privégebruik binnen de onderneming is onvoldoende. De werkgever zal moeten kunnen aantonen dat er voor het gebruik van de bedrijfsvoertuigen een coherent systeem wordt gehanteerd (o.a. rekening houdend met de functieomschrijving van de betrokken werknemers,...) waarbij er tevens effectief gecontroleerd wordt op eventueel misbruik van de bedrijfswagens en waarbij de vastgestelde inbreuken voldoende zwaar gesanctioneerd worden.
Dit impliceert ook dat de werkgever ervoor moet zorgen dat wanneer de werknemer voor een langere periode (meer dan één week) geen arbeidsprestaties moet leveren (bv. vakantie, ziekte), het voertuig in principe tijdens die periode niet ter beschikking van de werknemer blijft".
Uitzonderingen op het vermoeden
Voor de utilitaire voertuigen wordt het privégebruik evenwel niet verondersteld. Het is dus aan de inspectiediensten om vast te stellen dat een utilitair voertuig toch voor privédoeleinden gebruikt wordt. Indien deze vaststelling niet gebeurt, is er voor de utilitaire voertuigen dus geen solidariteitsbijdrage verschuldigd.
Opgelet! De utilitaire voertuigen moeten niettemin opgenomen worden in het blok “bedrijfsvoertuig” van de multifunctionele aangifte (DmfA), ook als is de solidariteitsbijdrage voor deze voertuigen gelijk aan 0 euro.
De RSZ heeft ook nog gespecificeerd dat ook in geval van zeer occasioneel privégebruik van een bedrijfsvoertuig er geen solidariteitsbijdrage verschuldigd zal zijn. Bijvoorbeeld, indien de werknemer eenmalig een voertuig van het bedrijf gebruikt om te verhuizen.
Samenvattende tabel
|
Type voertuig |
Vermoeden privégebruik |
Strikte privéverplaatsingen |
Woon-werkverplaatsingen |
|
Gewoon voertuig |
JA |
CO2-taks, tenzij bewijs dat er geen privégebruik is |
CO2-taks, tenzij geen vaste plaats van tewerkstelling |
|
Utilitair voertuig |
NEE |
Geen CO2-taks, tenzij vaststelling van privégebruik |
Geen CO2-taks |
[1] Opgelet, de woon-werkverplaatsingen worden in principe als privéverplaatsingen beschouwd.
[2] De bijdrage is van toepassing ongeacht of de werknemer al dan niet een bijdrage betaalt voor de financiering of het gebruik van dit voertuig.