Hierdoor creëert de belastingsadministratie meer rechtszekerheid over complexe of technische geplande verrichtingen en is er een betere communicatie tussen de administratie en de belastingplichtigen.
Ook al wordt er officieel gesproken over een voorafgaande beslissing, in de volksmond wordt eerder de term “ruling” gebruikt.
Tot slot merken we op dat voor wat de forfaitaire onkostenvergoedingen (kosten eigen aan de werkgever) betreft, sinds 1 mei 2016 enkel en alleen de federale rulingdienst bevoegd is. Fiscale akkoorden met de lokale belastingcontroleur behoren vanaf dat ogenblik dan ook tot het verleden.
[1] Artikel 26 en volgende van de Programmawet van 24 december 2002, Belgisch Staatsblad van 31 december 2002, 2de editie.