Huwelijksquotiënt

Principe

De toekenning van een huwelijksquotiënt is enkel mogelijk tussen echtgenoten (gehuwden en wettelijk samenwonenden) en niet tussen samenwonende partners.

Het toekenningsmechanisme van het huwelijksquotiënt zorgt ervoor dat 30% van de beroepsinkomsten van de echtgenoot wordt toegekend aan de echtgenoot die zeer weinig of geen beroepsinkomsten heeft, met een maximum van 13.060 euro netto belastbaar per jaar [2].

Worden als beroepsinkomsten aangemerkt:

• De bezoldigingen van loontrekkenden of bedrijfsleiders
• De baten
• De winsten
• De vervangingsinkomsten

Aangezien ons belastingstelsel progressieve tarieven hanteert, vertegenwoordigt de toepassing van het huwelijksquotiënt een duidelijk belastingvoordeel.  Doordat een deel van zijn inkomsten bij zijn echtgenoot in rekening gebracht wordt, zal de echtgenoot met de meeste beroepsinkomsten immers in een lagere belastingschaal terechtkomen, terwijl de toegekende 30% van de inkomsten bij de echtgenoot met geen of weinig beroepsinkomsten eveneens in een lage belastingschaal zal vallen.

Voorbeeld: een getrouwde bediende ontvangt een bruto belastbaar loon van 50.000 euro per jaar.

Indien de toekenning van het huwelijksquotiënt in functie van specifieke omstandigheden toch ongunstig zou uitvallen voor de belastingplichtige, dan wordt het niet toegepast. Het belastingvoordeel komt reeds tot uiting van zodra de bedrijfsvoorheffing afgehouden wordt, aangezien er een voordeligere basisbelasting toegepast wordt voor de belastingplichtigen van wie de echtgenoot geen beroepsinkomsten heeft of eigen beroepsinkomsten ontvangt die uitsluitend bestaan uit pensioenen, renten of daarmee gelijkgestelde inkomsten voor een maximum bedrag van 165 euro netto per maand.

[1] De vermelde bedragen zijn deze van toepassing in 2024.

[2] Het belastbaar netto inkomen is het bruto inkomen verminderd met de door de belastingplichtige gestorte sociale bijdragen en de forfaitaire of werkelijke kosten die hij bewijst.