Principe
De cao’s nr. 19/9 en 19/10 voorzien niet in een verplichte tegemoetkoming van de werkgever in de kosten van privévervoer (auto, motor, carpooling, enz.). Hier moeten dus de overeenkomsten die in dat verband op het niveau van de sector werden gesloten of de bepalingen die op bedrijfsniveau werden genomen, worden toegepast, zowel wat de tegemoetkoming als de procedure betreft.
Bijzondere gevallen
Collectief vervoer
Er zijn echter bepaalde specifieke bepalingen van toepassing wanneer de sector en/of de werkgever beslissen om een bijdrage te betalen in de verplaatsingskosten met door de werkgever georganiseerd collectief vervoer. Wanneer de werkgever het vervoer organiseert met een financiële bijdrage van de werknemers of wanneer de werkgever een deel van het traject uitsluitend op zijn kosten organiseert, moet voor de bijdrage van de werkgever in de vervoerskosten van de werknemers gezocht worden naar een oplossing die geïnspireerd is op de bepalingen van de collectieve arbeidsovereenkomst betreffende de vervoerskosten.
Er dient een onderscheid te worden gemaakt tussen collectief vervoer dat de werkgever organiseert en carpooling, wat ook collectief vervoer is, maar dat door een groep van werknemers wordt georganiseerd. Dit wordt gelijkgesteld met louter privévervoer.
Fiets
De tegemoetkoming van de werkgever in de trajecten die de werknemer met de fiets aflegt om zich naar zijn werkplek te begeven, wordt in principe geregeld op het niveau van de sector of van de onderneming.
Vanaf 1 mei 2023 hebben de werknemers die met de fiets naar het werk komen op basis van de cao nr. 164 gesloten binnen de Nationale Arbeidsraad recht op een fietsvergoeding. Het gaat hier evenwel om een suppletieve cao; deze zal van toepassing zijn wanneer er geen sectorale of ondernemings-cao bestaat die voorziet in een specifieke vergoeding voor fietsverplaatsingen tussen de woon- en werkplaats.