Wat met overuren die worden omgezet in inhaalrust?
Voor zover ze recht geven op de overwerktoeslag, moeten zowel de betaalde overuren als de overuren die worden omgezet in verlof, worden meegenomen voor de vaststelling van de 180 overuren.
Ieder uur moet met andere woorden meetellen. “Wanneer men bijvoorbeeld zegt het eerste uur overuren te hebben gedaan maar dit via verlof te hebben gecompenseerd, waardoor het volgende overuur weer het eerste wordt, betekent dit dat zowel het eerste als het tweede fiscaal vrijgesteld wordt, enzovoort" (antwoord van Dhr. Minister van Begroting Vande Lanotte in de Kamercommissie voor de Financiën en begroting dd. 25.5.2005, CRIV 51 COM 612, blz. 1 en 2).
Geldt het fiscaal voordeel ook als de overwerktoeslag wordt omgezet in bijkomende inhaalrust?
Volgens de wettelijke en reglementaire bepalingen is het vereist dat er overwerk wordt gepresteerd dat recht geeft op een overwerktoeslag. Het feit dat deze overwerktoeslag, eens het recht erop verworven is, onder bepaalde voorwaarden wordt omgezet in bijkomende inhaalrust, doet hieraan geen afbreuk.
Zelfs wanneer zowel de gepresteerde overuren als de hierop verschuldigde overwerktoeslag volledig in inhaalrust worden omgezet (en er bijgevolg geen sprake is van betaalde of toegekende bezoldigingen betreffende uren die als overwerk zijn gepresteerd waarop bedrijfsvoorheffing moet worden ingehouden), kan de werkgever toch genieten van de vrijstelling van doorstorting van bedrijfsvoorheffing.
Voor de toepassing van voormelde maatregelen is het van belang dat de bijkomende uren recht geven op een wettelijke overwerktoeslag. Daarbij is het dan zonder belang of daarvoor inhaalrust wordt toegestaan of een effectieve overwerktoeslag wordt betaald. Indien de "bijkomende uren" geen recht geven op een wettelijke overwerktoeslag is het evident dat die uren niet beoogd zijn voor de toepassing van de vrijstelling van doorstorting van bedrijfsvoorheffing en de belastingvermindering voor overwerk.
Wat met bijkomende uren?
Wanneer deeltijdse werknemers meer prestaties/ uren verrichten dan vastgesteld in hun werkrooster, dan spreekt men van “bijkomende uren”. Deze bijkomende uren kunnen meer specifiek omschreven worden als de uren die de overeengekomen arbeidsduur overschrijden, zonder echter de normale arbeidsduur te overschrijden die door de wet of de collectieve arbeidsovereenkomst werd vastgelegd (voor een voltijdse werknemer)”.
De vraag rijst nu of de werkgever voor deze bijkomende uren aanspraak kan maken op de gedeeltelijke vrijstelling van doorstorting van bedrijfsvoorheffing voor overuren, rekening houdende met het feit dat deze maatregel in principe alleen van toepassing is op overuren die recht geven op het (minimum) wettelijk verschuldigde overloon, met name 20%, 50% of 100% (en dus echte overuren zijn)?
Een koninklijk besluit van 15 juni 1990 heeft bepaalde van deze bijkomende uren, verricht door deeltijders, gelijkgesteld met overuren.
Concreet dient een onderscheid te worden gemaakt tussen een deeltijdse arbeidsovereenkomst met een vaste arbeidsregeling en een vast of variabel werkrooster en een deeltijdse arbeidsovereenkomst met een variabele arbeidsregeling en een variabel werkrooster.
- Vaste arbeidsregeling en een vast of variabel werkrooster: de bijkomende uren die recht geven op een wettelijke overurentoeslag (en bijgevolg ook op de gedeeltelijke vrijstelling van doorstorting van bedrijfsvoorheffing, zijn diegene die bovenop het (bekendgemaakt) werkrooster gepresteerd werden, verminderd met een krediet van 12 uur per maand.Voorbeeld:X werkt deeltijds met een vaste arbeidsregeling van 20 uur per week. In maart heeft hij in totaal 32 uur bovenop zijn normaal uurrooster gepresteerd (bijkomende uren). Van deze 32 bijkomende uren dient een krediet van 12 uur te worden afgetrokken. Voor de resterende 20 bijkomende uren zal een overwerktoeslag betaald worden en is de gedeeltelijke vrijstelling van doorstorting van bedrijfsvoorheffing van toepassing
- Variabele arbeidsregeling en een variabel werkrooster: de bijkomende uren die recht geven op een wettelijke overurentoeslag (en bijgevolg ook op de gedeeltelijke vrijstelling van doorstorting van bedrijfsvoorheffing), zijn diegene die bovenop het geldend werkrooster of de na te leven gemiddelde arbeidsduur gepresteerd werden, verminderd met een krediet dat gelijk is aan het aantal weken dat de referentieperiode telt, x 3 uur en 14 minuten (met een maximum van 168 uren per jaar).Voorbeeld:X werkt deeltijds met een variabele arbeidsregeling (gemiddelde wekelijkse arbeidsduur van 20 uur per week, na te leven over een periode van een kwartaal, m.n. 13 weken). In maart heeft hij in totaal 65 uur bovenop zijn normaal uurrooster gepresteerd (bijkomende uren). Van deze 65 bijkomende uren dient een krediet van 42 uur te worden afgetrokken (ofwel 3 uur en 14 minuten X de referentieperiode van 13 uur). Voor de resterende 23 bijkomende uren zal en overwerktoeslag betaald worden en is de gedeeltelijke vrijstelling van doorstorting van bedrijfsvoorheffing van toepassing