Het verlof voor medische bijstand is in principe een recht voor elke werknemer. Er wordt geen enkele anciënniteitsvoorwaarde aan de werknemer opgelegd. Er zijn echter twee uitzonderingen die dit recht beperken.
Ondernemingen met minder dan 10 werknemers
In een onderneming waar op 30 juni van het voorgaande jaar minder dan 10 werknemers tewerkgesteld waren, moet de werknemer het voorafgaand akkoord van zijn werkgever verkrijgen alvorens hij zijn prestaties met 1/2 of 1/5 kan verminderen.
In nieuwe ondernemingen die tijdens het voorgaande kalenderjaar nog niet bestonden, houdt men rekening met het aantal werknemers verbonden met een arbeidsovereenkomst op het moment van de aanvraag van het verlof voor medische bijstand.
Bij gebrek aan meer details in het koninklijk besluit kunnen we er redelijkerwijze van uitgaan dat, naar analogie van het algemeen principe in de reglementering van de loopbaanonderbreking [1], met het referentiejaar bedoeld wordt, het kalenderjaar voorafgaand aan het jaar waarin de aanvraag ingediend wordt, en niet het kalenderjaar voorafgaand aan het jaar waarin het verlof voor medische bijstand effectief begint. Wat het personeel betreft dat in aanmerking genomen dient te worden, moet naar het statistisch kader van de Dmfa van het tweede kwartaal van het jaar dat eraan voorafgaat, verwezen worden.
Ondernemingen met 50 werknemers of minder
In een onderneming waar op 30 juni van het voorgaande jaar 50 werknemers of minder tewerkgesteld waren, kan de werkgever om organisatorische redenen weigeren het recht op verlof voor medische bijstand te verlengen voor de niet-alleenstaande werknemers die al 6 maanden volledige schorsing of 12 maanden vermindering van prestaties (1/2 of 1/5) genoten hebben. Hij kan de verlenging enkel weigeren indien het om dezelfde patiënt gaat.
Een weigering is echter niet mogelijk indien de verlenging gevraagd wordt door een alleenstaande werknemer die het verlof vraagt om te zorgen voor een van zijn kinderen van minder dan 16 jaar dat hij exclusief en effectief ten laste heeft.
Een weigering is evenmin mogelijk indien de werknemer gebruik maakt van zijn recht om zijn arbeidsovereenkomst gedurende een week volledig te schorsen voor het verlenen van medische bijstand aan een gehospitaliseerd kind.
De werkgever moet zijn redenen schriftelijk aan de betrokkene meedelen. Het koninklijk besluit voorziet geen specifieke termijn, maar we kunnen er redelijkerwijs van uitgaan dat de werkgever zijn weigering moet meedelen voor het begin van de gewenste verlenging van het verlof.
In nieuwe ondernemingen die tijdens het voorgaande kalenderjaar nog niet bestonden, houdt men rekening met het aantal werknemers verbonden met een arbeidsovereenkomst op het moment van de aanvraag van het verlof voor medische bijstand.
Bij gebrek aan meer details in het koninklijk besluit kunnen we er redelijkerwijze van uitgaan dat, naar analogie van het algemeen principe in de reglementering van de loopbaanonderbreking [2], met het referentiejaar bedoeld wordt, het kalenderjaar voorafgaand aan het jaar waarin de aanvraag ingediend wordt, en niet het kalenderjaar voorafgaand aan het jaar waarin het verlof voor medische bijstand effectief begint. Wat het personeel betreft dat in aanmerking genomen dient te worden, moet naar het statistisch kader van de Dmfa van het tweede kwartaal van het jaar dat eraan voorafgaat, verwezen worden.
[1] Dit principe is dat van de toepassing van de geldende wetgeving op het moment van de aanvraag.
[2] Dit principe is dat van de toepassing van de geldende wetgeving op het moment van de aanvraag.