Principe
Bij de beëindiging in onderling overleg dient er geen enkele vergoeding aan de werknemer betaald te worden. De werkgever en de werknemer kunnen evenwel altijd vrij overeenkomen dat er toch een zekere vergoeding wordt toegekend, waarvan het bedrag dan vrij bepaald wordt tussen de partijen.
Behandeling van de vergoeding
De vergoeding is een voordeel dat toegekend wordt naar aanleiding van de conventionele beëindiging van de arbeidsovereenkomst en wordt juridisch als loon beschouwd.
Hoewel deze vergoeding niet als een opzegvergoeding beschouwd mag worden, wordt zij zowel op sociaal als op fiscaal vlak als zodanig behandeld. Op deze vergoeding dienen immers de normale socialezekerheidsbijdragen en bedrijfsvoorheffing betaald te worden. Bovendien is op het deel van deze vergoeding dat betrekking heeft op de prestaties vanaf januari 2014 ook de bijzondere compenserende bijdrage verschuldigd die eveneens op de opzegvergoeding verschuldigd is.
De RSZ geeft in zijn “instructies aan werkgevers” aan hoe “het deel dat betrekking heeft op de prestaties vanaf januari 2014” berekend moet worden:
Een bediende, in dienst vanaf 1 januari 2013, komt met zijn werkgever overeen om zijn arbeidsovereenkomst te beëindigen in gemeenschappelijk akkoord op 28 februari 2014. Na onderling overleg betaalt de werkgever hem een forfaitaire vergoeding van 9.519,21 euro. Zijn jaarloon wordt berekend op basis van het loon en prestaties voor januari en februari 2014 en bedraagt 55.000 euro.
De bijzondere bijdrage is enkel verschuldigd op het deel van de vergoeding dat betrekking heeft op 2014. Dit kan berekend worden op basis van het aantal weken: 9.519,21 x 9 (aantal weken in 2014) / 61 (totaal aantal weken dat de werknemer bij de werkgever tewerkgesteld was) =1.404,47 euro. De werkgever is hierop een bijdrage verschuldigd van 2%, namelijk 28,09 euro.