Principe
De werknemer behoudt het recht op loon voor de feestdagen of vervangingsdagen die in de volgende tijdvakken vallen:
- Tijdens de jaarlijkse vakantie
- Tijdens de wederoproeping onder de wapens, behalve wanneer dit gebeurt om tuchtredenen
- Tijdens de 30 dagen die volgen op de aanvang van de schorsing die voortvloeit uit:
- Een ziekte [1] of een ongeval van gemeen recht
- Een moederschapsrust
- Een arbeidsongeval of een beroepsziekte
- Een staking die uitbreekt nadat de mislukking van het overleg officieel is vastgesteld of uit een lock-out
- Tijdens de 14 dagen die volgen op de aanvang
- Van een schorsing wegens overmacht
- Van een schorsing voorzien in de wet van 3 juli 1978 over de arbeidsovereenkomsten
- Van elke andere schorsingsperiode van de arbeidsovereenkomst die voortvloeit uit een wettekst [2]
Opmerking: wanneer een werknemer een vrij te kiezen vervangingsdag vóór aanvang van de schorsingsperiode vastgelegd had op een werkdag die nadien tijdens de schorsingsperiode blijkt te vallen, is de bovenstaande regel eveneens van toepassing. De werknemer kan deze vervangingsdag dus niet naar een andere datum (na de schorsingsperiode) verplaatsen, maar hij zal wel, indien de voorwaarden vervuld zijn, recht hebben op het feestdagenloon voor deze dag [3].
Opeenvolgende schorsingen
Wanneer meerdere schorsingen elkaar zonder onderbreking opvolgen, moet elke schorsingsperiode afzonderlijk bekeken worden. Zo zal een werkneemster van wie de arbeidsovereenkomst geschorst is wegens zwangerschapsverlof niet alleen recht hebben op het loon voor de feestdagen die vallen binnen de 30 dagen na het begin van haar zwangerschapsverlof, maar ook op het loon voor de feestdagen die vallen binnen de 30 dagen na het begin van haar ziekteverlof dat onmiddellijk op dit zwangerschapsverlof volgt.
Bijzonderheid voor tijdelijke werkloosheid
De werkgever is ook loon verschuldigd voor elke feestdag of vervangingsdag die samenvalt met een dag van tijdelijke werkloosheid omwille van economische oorzaken, slecht weer of technische stoornis (bedoeld in de artikelen 49 tot en met 51 van de wet van 3 juli 1978 [4]).
In principe gaat het hier om het normale brutoloon. Is de arbeider evenwel al een bepaald aantal dagen tijdelijk werkloos geweest sinds 1 januari van dat jaar (zie tabel hieronder), dan moet de werkgever slechts het belastbaar loon (brutoloon - persoonlijke bijdragen) betalen waarop de werknemer aanspraak had kunnen maken, mocht hij op die dag hebben gewerkt. Op dit bedrag dient geen enkele werkgeversbijdrage te worden berekend [5].
|
Aantal dagen tijdelijke werkloosheid van de betrokken werknemer sedert 1 januari van het lopend kalenderjaar |
Aantal feestdagen die samenvallen met een periode van tijdelijke werkloosheid en waarvoor de werkgever loon betaalt met vrijstelling van socialezekerheids-bijdragen |
|
|
5 dagen week |
6 dagen week |
|
|
Minder dan 26 |
Minder dan 31 |
0 |
|
Van 26 tot 50 |
Van 31 tot 60 |
1 |
|
Van 51 tot 75 |
Van 61 tot 90 |
2 |
|
Van 76 tot 100 |
Van 91 tot 120 |
3 |
|
Van 101 tot 125 |
Van 121 tot 150 |
4 |
|
Van 126 tot 150 |
Van 151 tot 180 |
5 |
|
Van 151 tot 175 |
Van 181 tot 210 |
6 |
|
Van 176 tot 200 |
Van 211 tot 240 |
7 |
|
Van 201 tot 225 |
Van 241 tot 270 |
8 |
|
226 en meer |
271 en meer |
9 |
[1] Als de werknemer opnieuw ziek wordt nadat hij gedurende minder dan 14 dagen het werk hervat heeft, vat een nieuwe periode van 30 dagen aan.
[2] Het gaat om een ruime interpretatie door de FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg.
[3] Omgekeerd geldt ook dat wanneer een werknemer nog een vrij te kiezen vervangingsdag heeft staan, maar deze omwille van de schorsing van zijn arbeidsovereenkomst niet meer kan opnemen in het betreffende jaar, hij geen recht meer op loon heeft voor deze dag. De werknemer heeft er dus alle belang bij de vervangingsdag voor aanvang van de schorsing vast te leggen indien hij aanspraak wil kunnen maken op het feestdagenloon.
[4] De economische werkloosheid voor bedienden valt dus niet onder deze bijzondere regeling.
[5] Artikel 13 van het koninklijk besluit van 18 april 1974.