Welk wetsartikel?
Artikel 315 bis van het Wetboek van de Inkomstenbelastingen (WIB) verleent de belastingadministratie het recht om alle boeken en bescheiden op te vragen die vereist zijn voor de controle van de belastingsituatie van de belastingplichtige. Deze bescheiden moeten ingediend worden via een beveiligd computerplatform dat wordt beheerd door de FOD Financiën. Dit platform is operationeel en opgenomen in het platform MyMinfin.
Maar er duikt een verontrustende trend op: tal van accountants en financiële experts geven aan dat belastingcontroleurs systematisch via e-mail contact met hen opnemen met de vraag om, in het kader van de belastingcontroles van hun klanten, via e-mail een back-up van de boekhouding van die klanten door te sturen, zonder gebruik te maken van het platform waarnaar verwezen wordt in artikel 315 bis. Deze praktijk lijkt algemeen te worden gebruikt voor een ‘elektronische belastingcontrole’, maar is dat wel wettelijk?
Een onwettelijke e-controle?
Deze praktijk strookt niet met de wettelijke bepalingen en mag niet aanvaard worden. Voor de belastingadministratie stemt dit overeen met machtsmisbruik. De wettekst verleent de administratie inderdaad het recht om alle digitale documenten waarover de betrokken belastingplichtige beschikt, voor de gecontroleerde periode in kwestie, op te vragen via indiening op het platform. Wat niet kan? Dat de belastingadministratie vraagt of zelfs eist om documenten, die nog niet beschikbaar zijn in elektronische vorm, te digitaliseren.
Hoe reageren?
Accountants die zo’n vraag krijgen, raden we aan om de controleurs te herinneren aan de inhoud van artikel 315 bis en hen te vragen de link door te sturen waar documenten kunnen ingediend worden volgens de wettelijke bepalingen. Vraag bovendien eerst van je klant de formele toestemming om de documenten door te sturen, zo vermijd je achteraf problemen rond de schending van het beroepsgeheim.
Met dit artikel willen we zeker niemand vermeende bedoelingen aanwrijven. De ambtenaren van de belastingadministratie moeten soms richtlijnen volgen die niet altijd even duidelijk zijn of opgelegd worden van hogerhand. Een account kan trouwens ook altijd gevolg geven aan een dergelijke vraag, ondanks de twijfelachtige juridische grondslag, om zo de relaties niet te verzuren in het kader van de belastingcontrole. Maar het behoud van een goede relatie betekent niet dat je je rechten moet vergeten, gewoon omdat de belastingadministratie die soms ook vergeet.
Hoffelijkheid en vastberadenheid kunnen hand in hand gaan. Ook al lijkt de belastingadministratie, met de steun van de minister van Financiën en de wetgever, zich soms alle rechten te willen toe-eigenen door steeds meer aan te dringen. Een accountant kan de rechten van de belastingplichtige altijd opeisen en verdedigen. Blijf hoffelijk, maar ook vastberaden en oplettend, met het oog op je eigen rechten en die van je klanten.
