Fouillering van een kleedkamer
Het Arbeidshof van Brussel heeft hierover op 5 oktober 2004 een arrest gewezen. Dit zijn de belangrijkste overwegingen van het arrest.
“De fouillering van de kleedkamer van een bediende, die gesloten was met een sleutel die enkel in het bezit van de werkneemster is, vormt, een inbreuk op de private levenssfeer van deze bediende. Het feit dat ze de sleutel had en hiervoor toelating had van de werkgever tonen immers onweerlegbaar aan dat de werkneemster een privatief en beschermd gebruik van die plaats mocht maken.
De fouillering kan, naargelang van de omstandigheden, gerechtvaardigd worden om de werkneemster te controleren of om fouten vast te stellen of te bewijzen die een dringende reden kunnen vormen. De uitoefening van de gezags- en controlebevoegdheid door de werkgever is immers een rechtmatig doel.
De fouillering van de persoonlijke kleedkamer van de werkneemster door een hiërarchische meerdere en een collega in afwezigheid van de werkneemster (die met vakantie was) en niet gewaarschuwd werd over de fouillering en deze dus ook niet toegestaan heeft, vormt echter een overmatige inbreuk op de private levenssfeer ten aanzien van de noodwendigheden van de controle door de werkgever.
De fouillering had immers op zijn minst in aanwezigheid van de werkneemster kunnen plaatsvinden. Op die manier had zij, bijvoorbeeld, de gelegenheid gehad om bezwaren te uiten die gerechtvaardigd hadden kunnen zijn of had zij de haar ten laste gelegde fout kunnen erkennen, wat de fouillering overbodig gemaakt zou hebben zodat elke inbreuk op de private levenssfeer vermeden had kunnen worden.”
Een arrest van het Arbeidshof van Brussel van 2 mei 2011 bevestigt deze rechtspraak.
Fouillering van een persoonlijke tas
De Arbeidsrechtbank van Nijvel heeft eveneens in een vonnis van 2 augustus 2002 beslist dat “het bewijs verkregen door het fouilleren van de persoonlijke tas van een werknemer zonder zijn uitdrukkelijke toestemming te hebben gevraagd noch, a fortiori, te hebben verkregen, een onwettig bewijs is dat niet in acht genomen kan worden bij de beoordeling van een dringende reden (een vermeende diefstal)”.
Het Brussels Arbeidshof oordeelde op dezelfde manier in een arrest van 26 maart 2007. Het Hof stelde dat de inhoud van de persoonlijke tas behoort tot het privéleven van de werknemer. Het bewijs werd dus op een onrechtmatige wijze verkregen. Er mocht bijgevolg geen rekening mee worden gehouden.
Weigering van een controle
Het Arbeidshof van Brussel heeft hierover een arrest geveld op 21 oktober 2014. Wanneer de werknemer verdacht wordt van diefstal, mag de controle enkel uitgevoerd worden nadat de werknemer zich hiermee akkoord verklaard heeft en door een bevoegd agent. Indien de werknemer weigert zich te laten controleren, omdat de controle niet volgens de voorschriften van artikel 8 van de CAO nr. 89 gebeurt, kan dit niet als zware fout beschouwd worden.