Principe
Elke arbeidsprestatie mag niet korter dan 3 uren zijn. Onder prestatie wordt verstaan: “een continue arbeidsperiode die eventueel onderbroken wordt door een pauze (koffie-, maaltijdpauze) waardoor de eenheid van prestatie niet wegvalt”. Een werknemer kan met andere woorden tijdens één arbeidsdag prestaties tijdens verschillende arbeidsperiodes verrichten.
Voorbeeld 1
De werknemer presteert van 8u tot 11u en herneemt het werk van 15u tot 19u. Hier is sprake van twee werkperiodes die voldoen aan de regel van minimum 3 uren.
Voorbeeld 2
De werknemer presteert van 10u tot 13u30 met een middagpauze van 12u tot 12.30u. Hier voldoet de arbeidsprestatie van de werknemer ook aan de minimale duur. De onderbreking is immers een normale pauze.
Opgelet! In sommige paritaire comités is een afwijking op deze minimumduur voorzien. Om na te gaan wat er in jouw sector van toepassing is, selecteer jouw paritair comité en vervolgens het trefwoord “Arbeidsduur – afwijkingen deeltijdse arbeid”.
Uitzondering
Alle werknemers die niet onderworpen zijn aan de bepalingen inzake de reglementering van de arbeidsduur in de arbeidswet van 16 maart 1971 ontsnappen automatisch aan de verplichting. Het betreft o.a.:
- De personen die in een familieonderneming werken
- De werknemers die een leidende functie uitoefenen of een vertrouwenspost bekleden
- De huisarbeiders
- De dienstboden
- De handelsvertegenwoordigers
Afwijkingen bij koninklijk besluit
Via koninklijk besluit zijn een aantal werknemerscategorieën aan de 3-uren regel onttrokken. We verwijzen hiervoor naar de vraag “Welke wettelijke afwijkingen bestaan er op de 3-uren regel?”
Afwijking op het niveau van de sector of van de onderneming
Van de minimumgrens van 3 uur kan ook bij CAO, gesloten op sector- of ondernemingsvlak, afgeweken worden. Deze CAO moet overeenkomstig de wet van 5 december 1968 betreffende de collectieve arbeidsovereenkomsten en de paritaire comités gesloten worden. De goedkeuring van de minister is hier niet vereist.