Wanneer de niet-uitvoering van een verbintenis uit de arbeidsrelatie ook een misdrijf uitmaakt, dan zijn er twee toepasselijke verjaringstermijnen: die uit het burgerlijk recht (de wet waar de verbintenis uit voortvloeit) en die uit het Wetboek van Strafvordering. De vraag is dan ook welke termijn toegepast moet worden, zeker indien beide termijnen niet even lang zijn.
Verlenging van de burgerrechterlijke termijn
Belangrijk hierbij is om te onthouden dat de wet stelt dat de burgerlijke rechtsvordering niet kan verjaren vóór de strafvordering[1]! Dit heeft als gevolg dat als de verjaringstermijn uit het burgerlijk recht (contractenrecht) korter is dan de verjaringstermijn uit het strafrecht, deze automatisch verlengd zal worden tot de verjaringstermijn uit het strafrecht.
Indien de niet-uitvoering van een verbintenis ook een misdrijf uitmaakt, zal de benadeelde partij dus steeds de meest voordelige termijn kunnen gebruiken.
Voorbeeld
De arbeidsovereenkomstenwet stelt dat de werkgever verplicht is om de werknemer het loon te betalen op de wijze, tijd en plaats zoals is overeengekomen[2]. De werkgever ontslaat de werknemer en betaalt hem zijn laatste loon niet uit. In principe kan de werknemer zijn loon dan via de arbeidsrechtbank opeisen tot 1 jaar na het einde van de arbeidsovereenkomst.
Het niet-betalen van het loon maakt evenwel ook een misdrijf uit, dat bestraft wordt met een sanctie van niveau 2[ 3]. De strafrechtelijke verjaringstermijn bedraagt 5 jaar vanaf het strafbare feit (het niet-betalen van het loon).
Omwille van het feit dat de burgerlijke vordering niet kan verjaren voor de strafrechtelijke vordering, zal de werkgever erop beducht moeten zijn dat de werknemer ook nog nadat de termijn van 1 jaar na het einde van de arbeidsovereenkomst verstreken is, een vordering tot betaling van het loon zal kunnen instellen bij de arbeidsrechtbank en dit tot er 5 jaar na de niet-betaling van het loon verstreken zijn.
Conclusie
Aangezien heel wat van de verplichtingen van de werkgever strafrechtelijk gesanctioneerd zijn, zal in heel veel gevallen de normale burgerrechterlijke verjaringstermijn ontweken kunnen worden en vervangen worden door de langere strafrechtelijke verjaringstermijn.
Om te weten welke verplichtingen ook strafrechtelijk gesanctioneerd zijn, verwijzen we u naar onze informatie onder het thema Sociale inspectie en sancties > Sociale inspectie en federaal sociaal strafrecht > Inbreuken.
[1] Artikel 26 van de Voorafgaande Titel van het Wetboek van Strafvordering.
[2] Artikel 20 van de wet van 3 juli 1978.
[3] Artikel 162 van het Sociaal Strafwetboek.