In geval niet aan de voorwaarden om als flexi-jobwerknemer te werken, is voldaan
Als de werknemer niet aan de voorwaarden voldoet om een flexi-job uit te oefenen (minimum 4/5 bij een andere werkgever in kwartaal T-3 of gepensioneerd, tewerkstellingsvoorwaarden bij de flexi-jobwerkgever in kwartaal T, raamovereenkomst en aanwezigheidsregistratie) en de werkgever de werknemer toch als flexi-jobwerknemer aangeeft in de DmfA, dan wordt de tewerkstelling als een gewone tewerkstelling beschouwd.
De als flexi-jobber aangegeven werknemer zal in de DmfA in een gewone werknemer worden geherkwalificeerd.
Daaruit vloeit voort dat:
- De werkgever voor de verloning van de werknemer de gewone barema's moet naleven. Dit zal dus als gevolg hebben dat de werkgever de werknemer nog een deel loon zal moeten bijgeven
- De gewone socialezekerheidsbijdragen verschuldigd zullen zijn. Deze worden evenwel berekend op het flexiloon (stricto sensu, zonder flexivakantiegeld, en dus niet op het baremaloon) verhoogd met 125%
- Op het loon bedrijfsvoorheffing ingehouden zal moeten worden en het zal meetellen in de eindbelasting van de werknemer
Door het flexiloon te verhogen met 125% zou dit ongeveer moeten overeenkomen met het niveau van socialezekerheidsbijdragen dat in het kader van een gewone tewerkstelling verschuldigd is.
In geval de aanwezigheid niet geregistreerd werd
Wanneer een flexi-jobwerknemer aangetroffen wordt op de arbeidsplaats, terwijl het juiste tijdstip van begin en einde niet werd geregistreerd en bijgehouden, dan wordt, bovenop de hierboven vermelde sanctie, de flexi-jobwerknemer vermoed gedurende het betrokken kwartaal als voltijder aan de slag geweest te zijn met een gewone arbeidsovereenkomst. De werkgever mag evenwel het tegendeel bewijzen.
Bovendien kan de werkgever die de aanwezigheid niet geregistreerd heeft, een sanctie van niveau 3 oplopen. Voor meer uitleg verwijzen we jou naar ons thema Sociale inspectie en sancties > Sociale inspectie en federaal sociaal strafrecht.