De werknemer werkt dan in de ene week meer uren en minder in de andere week en dit in een vaste volgorde. Dat kan bijvoorbeeld handig zijn bij co-ouderschap.
De maximale dagelijkse arbeidsduur blijft 9 uur en per week mag er maximaal 45 uur worden gewerkt.
Een werkgever kan niet verplicht worden om die mogelijkheid te voorzien, net zomin als een werknemer verplicht kan worden om in dit arbeidsregime te werken.