Het arbeidsreglement moet een hele reeks verplichte vermeldingen bevatten.
- De werkgever moet in de eerste plaats de stamtijden en glijtijden vaststellen. De stamtijden zijn de periodes waarbinnen de werknemer verplicht aanwezig moet zijn in de onderneming. De glijtijden zijn de periodes waarbinnen de werknemer zelf zijn aankomst en zijn vertrek kan bepalen. Volgens de wet mag de duur van een arbeidsprestatie niet korter zijn dan 3 uren (algemene regel). In het kader van een regeling van glijdende uurroosters mag een werkdag niet langer dan 9 uren duren.
- De wet legt geen minimaal aantal uren per week op. Er wordt alleen een maximale wekelijkse arbeidsduur van 45 uur opgelegd. Als deze grens wordt nageleefd, is geen overloon verschuldigd. Het arbeidsreglement moet echter het aantal uren vermelden dat de werknemer kan presteren onder of boven de grens van de gemiddelde wekelijkse arbeidsduur.
- De gemiddelde wekelijkse arbeidsduur die over de referteperiode moet worden nageleefd. De duur van deze referteperiode is vastgesteld op drie kalendermaanden, tenzij het arbeidsreglement of de bedrijfs-cao een andere periode vastlegt (maximaal 1 jaar).
- Het aantal uren dat minder of meer wordt gepresteerd dan de gemiddelde wekelijkse arbeidsduur (saldo) en dat mag worden overgedragen naar de volgende referteperiode. Dit aantal is beperkt tot 12 uren, maar kan worden verhoogd door een sector- of ondernemings-cao.
Als deze vermeldingen ontbreken, dan kan dit bestraft worden met een administratieve boete van niveau 1, die 80 tot 800 euro kan bedragen per werknemer die wordt tewerkgesteld met een glijdend uurrooster .