Het Arbeidshof van Luik, het Arbeidshof van Antwerpen (afdeling Hasselt) en de Arbeidsrechtbank van Brussel[1] volgen het Hof van Justitie in zijn soepele interpretatie van het begrip ‘overgang krachtens overeenkomst’:
- Het rechtsmiddel waarmee de verandering van leiding werd doorgevoerd, heeft geen belang
- De overgang kan plaatsvinden in het kader van zelfs onrechtstreekse contractuele relaties
- De overdracht kan plaatsvinden in het kader van onrechtstreekse contractuele relaties tussen drie partijen[2]: er hoeven niet noodzakelijk rechtstreekse relaties te bestaan tussen de vervreemder en de verkrijger. De overdracht kan plaatsvinden in twee overeenkomsten die achtereenvolgens door de vervreemder en de verkrijger worden gesloten met dezelfde natuurlijke of rechtspersoon, zoals een bouwheer die opeenvolgend een beroep doet op de diensten van twee dienstverlenende ondernemingen of een verkrijger die achtereenvolgens een activiteit toewijst aan twee uitbaters. Bijvoorbeeld: 2 vennootschappen die grootkeukendiensten (bedrijfsrestaurant) verlenen hebben achtereenvolgens een overeenkomst gesloten met een onderneming C (op wiens vestiging dat bedrijfsrestaurant wordt uitgebaat). Die onderneming C heeft hen de exploitatie van zijn bedrijfsrestaurant toevertrouwd. Het Arbeidshof van Brussel besliste dat de overgang van de activiteit zelf een onrechtstreekse contractuele aard had[3]
- Het ontbreken van een contractuele basis sluit de toepassing van de cao nr. 32bis niet uit
Een overgang van onderneming krachtens overeenkomst impliceert een akkoord waarover vrij wordt onderhandeld tussen de overdragende werkgever (vervreemder) en de werkgever die de onderneming overneemt (verkrijger).
Het begrip overdracht krachtens overeenkomst kan dus al naar het geval een schriftelijke of mondelinge overeenkomst zijn tussen de vervreemder en de verkrijger over een wijziging van de voor de exploitatie van de economische eenheid verantwoordelijke persoon, of een stilzwijgende overeenkomst tussen hen blijkend uit praktische samenwerking op bepaalde punten, waarin hun beider wens om tot een dergelijke wijziging over te gaan tot uiting komt[4].
[1] Zie Arbeidshof van Luik, 6 oktober 1993, JTT, 1993, p. 371, Arbeidshof van Antwerpen, afdeling Hasselt, 6 september 2006, onuitgegeven, aangehaald door N.Thoelen, ‘Conventionele overgang van ondernemingen’ Brussel, Larcier, 2015, p.74; Rechtbank van Brussel, 21 oktober 2004, JTT 2005, p.216.
[2] Zie C-172/99, dat hierboven reeds werd aangehaald, zie arrest van het HJEU van 10 februari 1988, C-324/86. Zie arrest van het HJEU van 24 januari 2002, C-51/00.
[3] Zie arrest van het Arbeidshof van Brussel van 21 oktober 2004, JTT 2005, p. 216.
[4] Zie arrest van het HJEU van 13 september 2007, C-458/05.