Het verlof voor de verzorging van een zwaar ziek gezins- of familielid (hierna verlof voor medische bijstand) is het verlof waarop een werknemer recht heeft wanneer hij bijstand of zorg wil verlenen aan een gezins- of familielid dat aan een zware ziekte lijdt. De werknemer kan kiezen tussen een volledige of gedeeltelijke schorsing van de arbeidsovereenkomst.
Onder zware ziekte wordt verstaan “elke ziekte of medische ingreep die door de behandelende arts als dusdanig beschouwd wordt en waarbij de arts oordeelt dat elke vorm van sociale, familiale of emotionele bijstand voor het herstel noodzakelijk is”. In de praktijk zal het steeds de behandelende geneesheer van de patiënt zijn die bepaalt of het in dat specifieke geval over een zware ziekte gaat. Onder gezinslid wordt elke persoon die met de werknemer samenwoont (wettelijk of niet) verstaan, ongeacht de band van verwantschap.
Onder familielid wordt begrepen:
- De bloedverwanten tot in de 2de graad. Dit zijn de ouders, grootouders, kinderen, kleinkinderen, broers en zussen van de werknemer
- De aanverwanten tot in de 1ste graad. Dit zijn de echtgenoten van de kinderen van de werknemer of de nieuwe echtgenoot van één van zijn ouders, maar ook de kinderen en de ouders van de echtgenoot van de werknemer en hun respectievelijke echtgenoten
- De descendenten en ascendenten van de wettelijk samenwonende partner van de werknemer [1]. Dit zijn enkel de kinderen en de ouders van de wettelijk samenwonende partner [2]
De bijstand moet niet op een ononderbroken of permanente manier verleend worden. Het kan gaan om bepaalde momenten per dag of per week. De werknemer kan volledig vrij kiezen op welke manier hij deze zorgen aan de zieke wil verschaffen. Opgelet echter, sinds 1 juni 2017 is het wel vereist dat deze zorgen effectief een schorsing van de arbeidsovereenkomst noodzakelijk maken. Meer informatie over deze voorwaarde vindt u onder de vraag “Hoe moet de werknemer het verlof bij zijn werkgever aanvragen?”
[1] Dit motief kan dus niet gebruikt worden in geval van feitelijke samenwoning.
[2] Het tijdskrediet kan dus niet aangevraagd worden voor de verzorging van de partners van de kinderen/ouders van de wettelijk samenwonende partner, ook niet indien deze wel getrouwd zouden zijn.